DEFNE

Tam olması gerektiği gibi bir sonbahar mevsiminde gündüz ısıtan ama yakmayan bir güneş, akşam hafif teninizi ürperten bir serinlik olur ya, işte bunlara bayılırım! Müthiş tonlara bürünmüş ağaçlar, hazan mevsiminin tonlarında açan çiçekler, sonbaharın renklerinde taneli meyveleri üzerinde taşıyan çalılar… Ah benim mevsimimsin sonbahar! Seviyorum seni!

Fotoğrafta gördüğünüz sofrayı güzel bir sonbahar günü terasta, kızımla beraber 5 çayı keyfi için hazırlamıştım. Tabii ki ana-kız da olsak, soframı çiçeklerle süslemeyi ihmal etmedim. Hem de kızımın adını taşıyan defne ağacının yaprakları ve meyveye dönüşmüş çiçekleriyle…

Bilimsel adı “Laurus nobilis” olan defne, aslında çalı türü bir bitki ancak ağaç formunda da yetişebiliyor. Ilıman iklimi seven defne, baharda çiçekleniyor ve sonbaharda küçücük zeytine benzer meyveler veriyor. Defne herkesin bildiği gibi kozmetik, sabun ve ilaç sektörlerinde kullanılan oldukça şifalı bir bitki ve yaprakları da özellikle mayıs ayında toplanıp yemeklerde kullanılmak üzere kurutuluyor.

Barışın ve zaferin simgesi olan “defne”nin mitolojide anlatılan birkaç hikayesinden benim en beğendiğim ise şu şekilde: Güneş Tanrısı Apollon bir gün ormanda gezinirken doğaya aşık ve özgürlüğüne düşkün olan peri kızı Daphne’yi (Defne) görür. Ancak tanrılarla perilerin evlenmesinin uğursuzluk getireceğine inanan Daphne, Toprak Ana’ya kendini Apollon’dan koruması için yalvarır. Bir gün ormanda Apollon tam Daphne’yi yakalayacağı anda Toprak Ana çok korkan Daphne’yi yaprakları çok güzel kokan bir ağaca dönüştürür.

Apollon üzüntüsünden kahrolur ve uzun süre bu ağaca sarılarak gözyaşlarına boğulur. Ağacı kutsayarak yaz-kış yapraklarının dökülmeyeceğini ve Daphne’nin saçları gibi güzel kokacağını söyler. Kendine de yapraklarından bir taç yaptırarak her daim aşkının yanında olmasını sağlar. Ve ayrıca tüm kahramanların da bu taç ile süslenecekleri kehanetinde bulunur. İşte bu yüzden birçok eski heykelde, benim de çok estetik bulduğum defne yapraklarından taçlar kullanılır.